拙口笨腮 [ zhuō kǒu bèn sāi ]
嘴巴笨拙。指不善于言辞。
钝口拙腮 [ dùn kǒu zhuō sāi ]
指口才笨拙，说话不流利。
拙嘴笨腮 [ zhuō zuǐ bèn sāi ]
犹拙嘴笨舌。嘴巴笨拙。指不善于言辞。
笨嘴拙腮 [ bèn zuǐ zhuō sāi ]
口才不行，不会说话
拙口钝腮 [ zhuō kǒu dùn sāi ]
比喻嘴笨，没有口才。
顿口拙腮 [ dùn kǒu zhuō sāi ]
比喻嘴笨，不善于说话。
笨口拙舌 [ bèn kǒu zhuō shé ]
没有口才，不善言谈